به دلیل نصب آسان تر، تعمیر و تعویض بهتر و جاگیری کمتر، در موتورخانه ها بیشتر
کویل های حرارتی هم چنین از نظر نحوه ساخت به دو شکل، حونی و Uشکل هستند.
در نوع حونی، شاخه ای از لوله، تشکیل دهنده کویل است و به خاطر محدودیت های ابعادی به صورت فنری درآمده است. در این نوع کویل ها آب تنها از یک لوله و یک مسیر عبور کرده و پس از جریان یافتن و انتقال و تبادل حرارتی با جداره لوله از انتهای دیگر لوله، خارج می شود. اما در کویل های Uشکل، جریان و خروج آب از چند لوله مسی است که به صورت U خم شده اند. مزیت طرح Uشکل نسبت به طرح حونی این است که اولا به خاطر برخورداری از چندین لوله، شاهد عبور دبی بیشتری از آب داغ دیگ خواهیم بود که می تواند در ظرفیت های حرارتی بالاتری مورد استفاده قرار گیرد. ثانیا، به علت وجود رسوبات محلول در آب که به دیواره لوله ها می چسبند، اگر کویل مانند کویل حونی متشکل از یک لوله باشد، با رسوب گرفتگی همان تک لوله، عملا کل کویل از کار می افتد، اما در کویل حونی، لوله های دیگر تا حدی جبران کننده دبی عبوری خواهند بود.
لازم به ذکراست که دمای آب گرم مصرفی در ساختمان های مسی، معمولا بین 50 تا 60 درجه سانتی گراد است. به علت اینکه باکتری لژیونلا در دمای 25 تا 50 درجه رشد پیدا می کند، امکان ذخیره آب در دمای زیر 50 درجه وجود نداشته و عملا منتفی است. پس دمای
کاووش در ساختار و اجزا شهر گور بر اساس مستندات میدانی (قسمت 1)
الگوهای انتخاب و کاربرد رنگ در دکوراسیون داخلی ساختمان (بخش 2)
الگوهای انتخاب و کاربرد رنگ در دکوراسیون داخلی ساختمان (بخش 1)